Friday, April 19, 2024

UPPK 2024

Ergenlerde Anne Baba Tutumları, Sosyodemografik Özellikler ve Suç Eğilimi Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi

Havagül Aslan ve Asil Ali Özdoğru

Ergenlik dönemi, yaşanan hızlı fiziksel, bilişsel ve sosyal-duygusal değişimlerle çocukluktan yetişkinliğe geçişin gerçekleştiği önemli bir gelişim dönemidir. Bu dönemde anne babaların çocuklarıyla olan ilişkileri gelişimin seyri açısından büyük önem taşımaktadır. Yapılan araştırmalarda pozitif ebeveynlik davranışlarının ergenlerin beyin gelişimi (Whittle vd., 2014), yaşam doyumu (Li vd., 2023) ve ruh sağlığı (Tabak ve Zawadzka, 2017) gibi birçok gelişimsel çıktıyla ve evlilik istikrarı (Kang ve Jaswal, 2009) ve sosyoekonomik statü (Azad vd., 2014) gibi bazı sosyodemografik özelliklerle ilişkili olduğu görülmüştür. Bu araştırma çalışmasında ergenlerin anne baba tutumlarının sosyodemografik özellikleri ve suç eğilimleriyle olan ilişkisi incelenmiştir. İlişkisel tarama modelinde tasarlan bu araştırma kapsamında Zonguldak ilinin merkez ve çevre ilçelerinde öğrenim gören 235 lise öğrencisinden veri toplanmıştır. Yaş ortalaması 16,18 (SS=0,9) olan katılımcıların %69’u kız öğrencilerden oluşmaktadır. Katılımcılar kişisel bilgi formu, Ana Baba Tutum Ölçeği (Kuzgun ve Eldeleklioğlu, 1999) ve Ergenlerde Suça Yönelik Davranım Sorunları Ölçeği’nden (Gürsel, 1997) oluşan bir anketi tamamlamıştır. Elde edilen verilerin normal dağılım özelliği sergilediği görülmüş ve veri analizinde parametrik denence testleri kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre anne baba tutumu, sosyodemografik özellikler ve suç eğilimi arasında istatistiksel olarak anlamlı seviyede ilişkiler tespit edilmiştir. Anne baba tutumu, ergenlerin cinsiyet, okul türü, gelir düzeyi, anne eğitim durumu ve spor yapma özelliklerine göre farklılık göstermektedir. Koruyucu-istekçi anne baba tutumu ile suça eğilim arasında anlamlı bir negatif korelasyon bulunurken otoriter anne baba tutumu ve demokratik anne baba tutumu ile suça eğilim arasında anlamlı bir pozitif korelasyon bulunmuştur. Erkek, anne babası ayrı yaşayan, sigara ve uyuşturucu kullanan ergenlerin suça eğilim düzeylerinin istatistiksel olarak anlamlı seviyede daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Çalışmanın bulguları alanyazındaki bulgularla benzerlik ve farklılıklar göstermektedir. Anne baba tutumu ve suç eğiliminin sosyodemografik özellikler ile olan ilişkileri alanyazındaki bulgularla büyük oranda örtüşmekle beraber anne baba tutumu ve suç eğilimi arasındaki ilişkilerde bazı farklılıklar gözlenmiştir. Bu durum çalışmada kuramsal ve yöntemsel açılardan tartışılmıştır.

Atıf: Aslan, H. ve Özdoğru, A. A. (2024, Nisan 19-20). Ergenlerde anne baba tutumları, sosyodemografik özellikler ve suç eğilimi arasındaki ilişkilerin incelenmesi [Sözlü bildiri sunumu]. 6. Uluslararası Pozitif Psikoloji Kongresi, İstanbul, Türkiye. https://ppcongress.com/

Wednesday, April 03, 2024

GSOA Bostan

Bostan Oyunu

Asil Ali Özdoğru

Bostan Oyunu, çocuk ve ergenler tarafından Anadolu’da oynanan araçlı ve kurallı bir geleneksel çocuk oyunudur. Doğal oyuncaklardan toprak kullanılarak oynanan oyun, gruplar hâlinde ve açık alanda oynanmaktadır.

Bostan Oyunu’nun tarihiyle ilgili açık bir bilgi tespit edilememiş olsa da oyunun doğal araçlarla oynanan basit ve kolay bir oyun olması eski bir oyun olduğuna işaret etmektedir. Kaşgarlı Mahmut’un hazırladığı Dîvânu Lugâti’t-Türk adlı eserde toprakla oynanan benzer oyunlar yer almaktadır (Savcı, 2022). Bostan Oyunu’nun da benzer bir tarihî geçmişe ve gelişime sahip olduğu düşünülebilir. ...

Atıf: Özdogru, A. A. (2024). Bostan oyunu. Geleneksel sporlar ve oyunlar ansiklopedisihttps://encyclopedia.worldethnosport.org/spor-detay/bostan-oyunu

Monday, March 18, 2024

Cuurent Psychology Social Support

Social Support and Help-Seeking Worldwide

Erica Szkody, Anjolee Spence, Asil Özdoğru, Bhawna Tushir, Fennie Chang, Handan Akkaş, Ian Sotomayor, Iuliia Pavlova, Ivana Petrovic, Jill Norvilitis, Judith Pena-Shaff, Julia Maney, Kaitlyn Arrow, Laura Rodriguez, Mary Moussa-Rogers, Michael McTighe, Kalu T. U. Ogba, Stephanie Ka Wai Au Yeung, Tara Stoppa, Yuanyuan Yang, Courtney L. Gosnell, Gihane Jérémie-Brink, Joshua J. Van Nostrand, Patrícia Arriaga, Amy Martin, Ana Maksimovic, Andreea Ursu, Arzu Karakulak, Brianna Fitapelli, Brien K. Ashdown, Celia K. Naivar Sen, Chris Chartier, Christina Shane-Simpson, Christopher M. Redker, Cliff McKinney, Danisha Baro, Denisse Manrique-Millones, Eduardo Silva Reis, Eirini Adamopoulou, Eliz Volkan, Ergyul Tair, Ethan Trujillo, Halil Emre Kocalar, Heidi Blocker, Hinza Malik, İrem Metin Orta, Jay Claus Santos, Jon Grahe, Kelly Cuccolo, Liam Wignall, Malorie McLain, Marianna Kosic, Moet Aita, Monique Nash, Ogba Oluchi Miracle, Olivia Christiano, Radosveta Dimitrova, Rahul Varma, Rebecca Mann, Sandesh Dhakal, Sara Estrada-Villalta, Sara Haden, Sarah Hamilton, Selin Metin Camgöz, Shams Aljuberi, Stephanie Chin, Steven Kohn, Sunil K. Verma, Tifani Fletcher, Tushar Singh, Abigail Sanders, Adryana Collado, Akua Adusei, Alaa Itani, Amanda Kaser, Amber Wolfe, Amy Stout, Anahita Akhavan, Angelique Kirton, Ayşe Rezan Çeçen-Eroğul, Bilge Bilir, Camille Dupiton, Caroline Lovett, Chloe Orsini, Christney Kpodo, Christopher Aceto, Clare Redden, Danielle NyKanen, Deniz Yildiz, Emily Lutringer, Ender Sevinç, Erica Baranski, Fahd Khan, Fanli Jia, Gabriel Cramariuc, Guolin Zhang, Hakile Resulbegoviq, Haneen Maree, Harleen Kaur, Jessie Nelson, Jimena Santa Cruz Espinoza, JoAnna Hubbard, John Edlund, John Protzko, Jolie Hoang, Jordan Stork, Jordan Vasu, Jose Verdis Salazar, Karyssa Myhers, Kaylynn Hayward, Kevin Lu, Leisha Beardmore, Liliia Levkiv, Linda Katheryn Hernandez Godoy, Liseth Paulett, María Fernanda Bonilla Gonzalez, Maria Kalantzis, Mariana Rodrigues, Marinés Mejía Álvarez, Marissa Ott, Martha Zlokovich, Mary Kate Brosnan, Mateus Mazzaferro, Melis Yetkin, Mikayla Johnson, Milica Vukelic, Mitchell Clark, Mohammad AlMalik, Neda Fedavi, Noah Means-Simonsen, Onassis Cabrera, Panta Kovacevic, Qingyi Zhang, Rachel Rushing, Rafail Varakis, Randall Richardson, Sara Koch, Savannah Lewis, Scott Barrera, Sifan Zheng, Siyu Liu, Sophia Papka, Sreeja Das, Srijana Ghimire, Tanya Verma, Taylor Hillman, Ugur C. Ozkusen, Xinyi (Spencer) Zhang, Yiwen Gu, Bryce Redd, and Cory J. Cascalheira

Social support has long been associated with positive physical, behavioral, and mental health outcomes. However, contextual factors such as subjective social status and an individual’s cultural values, heavily influence social support behaviors (e.g., perceive available social support, accept support, seek support, provide support). We sought to determine the current state of social support behaviors and the association between these behaviors, cultural values, and subjective social support across regions of the world. Data from 6,366 participants were collected by collaborators from over 50 worldwide sites (67.4% or n = 4292, assigned female at birth; average age of 30.76). Our results show that individuals cultural values and subjective social status varied across world regions and were differentially associated with social support behaviors. For example, individuals with higher subjective social status were more likely to indicate more perceived and received social support and help-seeking behaviors; they also indicated more provision of social support to others than individuals with lower subjective social status. Further, horizontal, and vertical collectivism were related to higher help-seeking behavior, perceived support, received support, and provision of support, whereas horizontal individualism was associated with less perceived support and less help-seeking and vertical individualism was associated with less perceived and received support, but more help-seeking behavior. However, these effects were not consistently moderated by region. These findings highlight and advance the understanding of how cross-cultural complexities and contextual distinctions influence an individual's perception, processing, and practice of social support embedded in the changing social landscape.

Citation: Szkody, E., Spence, A., Özdoğru, A., Tushir, B., Chang, F., Akkaş, H., Sotomayor, I., Pavlova, I., Petrovic, I., Norvilitis, J., Pena-Shaff, J., Maney, J., Arrow, K., Rodriguez, L., Moussa-Rogers, M., McTighe, M., Ogba, K. T. U., Au Yeung, S. K. W., Stoppa, T., . . . Cascalheira, C. J. (2024). Social support and help-seeking worldwide. Current Psychology. Advance online publication. https://doi.org/10.1007/s12144-024-05764-5

Wednesday, February 07, 2024

Science Advances Climate

Addressing Climate Change With Behavioral Science: A Global Intervention Tournament in 63 Countries

Madalina Vlasceanu, Kimberly C. Doell, Joseph B. Bak-Coleman, Boryana Todorova, Michael M. Berkebile-Weinberg, Samantha J. Grayson, Yash Patel, Danielle Goldwert, Yifei Pei, Alek Chakroff, Ekaterina Pronizius, Karlijn L. Van Den Broek, Denisa Vlasceanu, Sara Constantino, Michael J. Morais, Philipp Schumann, Steve Rathje, Ke Fang, Salvatore Maria Aglioti, Mark Alfano, Andy J. Alvarado-Yepez, Angélica Andersen, Frederik Anseel, Matthew A. J. Apps, Chillar Asadli, Fonda Jane Awuor, Flavio Azevedo, Piero Basaglia, Jocelyn J. Bélanger, Sebastian Berger, Paul Bertin, Ichał Białek, Olga Bialobrzeska, Michelle Blaya-Burgo, Daniëlle N. M. Bleize, Simen Bø, Lea Boecker, Paulo S. Boggio, Sylvie Borau, Björn Bos, Ayoub Bouguettaya, Markus Brauer, Cameron Brick, Tymofii Brik, Roman Briker, Tobias Brosch, Ondrej Buchel, Daniel Buonauro, Radhika Butalia, Héctor Carvacho, Sarah A. E. Chamberlain, Hang-Yee Chan, Dawn Chow, Dongil Chung, Luca Cian, Noa Cohen-Eick, Luis Sebastian Contreras-Huerta, Davide Contu, Vladimir Cristea, Jo Cutler, Silvana D'ottone, Jonas De Keersmaecker, Sarah Delcourt, Sylvain Delouvée, Kathi Diel, Benjamin D. Douglas, Moritz A. Drupp, Shreya Dubey, Jānis Ekmanis, Christian T. Elbaek, Mahmoud Elsherif, Iris M. Engelhard, Yannik A. Escher, Tom W. Etienne, Laura Farage, Ana Rita Farias, Stefan Feuerriegel, Andrej Findor, Lucia Freira, Malte Friese, Neil Philip Gains, Albina Gallyamova, Sandra J. Geiger, Oliver Genschow, Biljana Gjoneska, Theofilos Gkinopoulos, Beth Goldberg, Amit Goldenberg, Sarah Gradidge, Simone Grassini, Kurt Gray, Sonja Grelle, Siobhán M. Griffin, Lusine Grigoryan, Ani Grigoryan, Dmitry Grigoryev, June Gruber, Johnrev Guilaran, Britt Hadar, Ulf J.J. Hahnel, Eran Halperin, Annelie J. Harvey, Christian A. P. Haugestad, Aleksandra M. Herman, Hal E. Hershfield, Toshiyuki Himichi, Donald W. Hine, Wilhelm Hofmann, Lauren Howe, Enma T. Huaman-Chulluncuy, Guanxiong Huang, Tatsunori Ishii, Ayahito Ito, Fanli Jia, John T. Jost, Veljko Jovanović, Dominika Jurgiel, Ndřej Kácha, Reeta Kankaanpää, Jaroslaw Kantorowicz, Elena Kantorowicz-Reznichenko, Keren Kaplan Mintz, Ilker Kaya, Ozgur Kaya, Narine Khachatryan, Anna Klas, Colin Klein, Christian A. Klöckner, Lina Koppel, Alexandra I. Kosachenko, Emily J. Kothe, Ruth Krebs, Amy R. Krosch, Andre P.M. Krouwel, Yara Kyrychenko, Maria Lagomarsino, Claus Lamm, Florian Lange, Julia Lee Cunningham, Jeffrey Lees, Tak Yan Leung, Neil Levy, Patricia L. Lockwood, Chiara Longoni, Alberto López Ortega, David D. Loschelder, Jackson G. Lu, Yu Luo, Joseph Luomba, Annika E. Lutz, Johann M. Majer, Ezra Markowitz, Abigail A. Marsh, Karen Louise Mascarenhas, Bwambale Mbilingi, Winfred Mbungu, Cillian Mchugh, Marijn H.C. Meijers, Hugo Mercier, Fenant Laurent Mhagama, Katerina Michalakis, Nace Mikus, Sarah Milliron, Panagiotis Mitkidis, Fredy S. Monge-Rodríguez, Youri L. Mora, David Moreau, Kosuke Motoki, Manuel Moyano, Mathilde Mus, Joaquin Navajas, Tam Luong Nguyen, Dung Minh Nguyen, Trieu Nguyen, Laura Niemi, Sari R. R. Nijssen, Gustav Nilsonne, Jonas P. Nitschke, Laila Nockur, Ritah Okura, Sezin Öner, Asil Ali Özdoğru, Helena Palumbo, Costas Panagopoulos, Maria Serena Panasiti, Philip Pärnamets, Mariola Paruzel-Czachura, Yuri G. Pavlov, César Payán-Gómez, Adam R. Pearson, Leonor Pereira Da Costa, Hannes M. Petrowsky, Stefan Pfattheicher, Nhat Tan Pham, Vladimir Ponizovskiy, Clara Pretus, Gabriel G. Rêgo, Ritsaart Reimann, Shawn A. Rhoads, Julian Riano-Moreno, Isabell Richter, Jan Philipp Röer, Jahred Rosa-Sullivan, Robert M. Ross, Anandita Sabherwal, Toshiki Saito, Oriane Sarrasin, Nicolas Say, Katharina Schmid, Michael T. Schmitt, Philipp Schoenegger, Christin Scholz, Mariah G. Schug, Stefan Schulreich, Ganga Shreedhar, Eric Shuman, Smadar Sivan, Hallgeir Sjåstad, Meikel Soliman, Katia Soud, Tobia Spampatti, Gregg Sparkman, Ognen Spasovski, Samantha K. Stanley, Jessica A. Stern, Noel Strahm, Yasushi Suko, Sunhae Sul, Stylianos Syropoulos, Neil C. Taylor, Elisa Tedaldi, Gustav Tinghög, Luu Duc Toan Huynh, Giovanni Antonio Travaglino, Manos Tsakiris, İlayda Tüter, Michael Tyrala, Özden Melis Uluğ, Arkadiusz Urbanek, Danila Valko, Sander Van Der Linden, Kevin Van Schie, Aart Van Stekelenburg, Edmunds Vanags, Daniel Västfjäll, Stepan Vesely, Jáchym Vintr, Marek Vranka, Patrick Otuo Wanguche, Robb Willer, Adrian Dominik Wojcik, Rachel Xu, Anjali Yadav, Magdalena Zawisza, Xian Zhao, Jiaying Zhao, Dawid Żuk, and Jay J. Van Bavel

Effectively reducing climate change requires marked, global behavior change. However, it is unclear which strategies are most likely to motivate people to change their climate beliefs and behaviors. Here, we tested 11 expert-crowdsourced interventions on four climate mitigation outcomes: beliefs, policy support, information sharing intention, and an effortful tree-planting behavioral task. Across 59,440 participants from 63 countries, the interventions’ effectiveness was small, largely limited to nonclimate skeptics, and differed across outcomes: Beliefs were strengthened mostly by decreasing psychological distance (by 2.3%), policy support by writing a letter to a future-generation member (2.6%), information sharing by negative emotion induction (12.1%), and no intervention increased the more effortful behavior—several interventions even reduced tree planting. Last, the effects of each intervention differed depending on people’s initial climate beliefs. These findings suggest that the impact of behavioral climate interventions varies across audiences and target behaviors.

Citation: Vlasceanu, M., Doell, K. C., Bak-Coleman, J. B., Todorova, B., Berkebile-Weinberg, M. M., Grayson, S. J., Patel, Y., Goldwert, D., Pei, Y., Chakroff, A., Pronizius, E., Van Den Broek, K. L., Vlasceanu, D., Constantino, S., Morais, M. J., Schumann, P., Rathje, S., Fang, K., Aglioti, S. M., . . . Van Bavel, J. J. (2024). Addressing climate change with behavioral science: A global intervention tournament in 63 countries. Science Advances10(6), eadj5778. https://doi.org/10.1126/sciadv.adj5778

Media: Psychology study unearths ways to bolster global climate awareness and climate action. (2024, February 7). Science Magazinehttps://scienmag.com/psychology-study-unearths-ways-to-bolster-global-climate-awareness-and-climate-action/

Monday, February 05, 2024

AMPPS RRR

A Multilab Replication of the Induced-Compliance Paradigm of Cognitive Dissonance

David C. Vaidis, Willem W. A. Sleegers, Florian van Leeuwen, Kenneth G. DeMarree, Bjørn Sætrevik, Robert M. Ross, Kathleen Schmidt, John Protzko, Coby Morvinski, Omid Ghasemi, Andrew J. Roberts, Jeff Stone, Alexandre Bran, Amélie Gourdon-Kanhukamwe, Ceren Gunsoy, Lisa S. Moussaoui, Andrew R. Smith, Armelle Nugier, Marie-Pierre Fayant, Ali H. Al-Hoorie, Obed K. Appiah, Spencer Arbige, Benjamin Aubert-Teillaud, Olga Bialobrzeska, Stéphanie Bordel, Valerian Boudjemadi, Hilmar Brohmer, Quinn Cabooter, Mehdi Chahir, Ianis Chassang, Armand Chatard, Yu Yang Chou, Sungeun Chung, Mioara Cristea, Joséphine Daga, Gregory J. Depow, Olivier Desrichard, Dmitrii Dubrov, Thomas R. Evans, Séverine Falkowicz, Sylvain Ferreira, Tim Figureau, Valérie Fointiat, Théo Friedrich, Anastasia Gashkova, Fabien Girandola, Marine Granjon, Dmitry Grigoryev, Gul Gunaydin, Şevval Güzel, Mahsa Hazrati, Mai Helmy, Ayumi Ikeda, Michael Inzlicht, Sara Jaubert, Dauren Kasanov, Mohammad Mohsen Khoddami, Taenyun Kim, Kiyoshi Kiyokawa, Rabia I. Kodapanakkal, Alexandra Kosachenko, Kortney Maedge, John H. Mahaney, Marie-Amélie Martinie, Vitor N. Mascheretti, Yoriko Matsuda, Maxime Mauduy, Nicolas Mauny, Armand Metzen, Eva Moreno-Bella, Miguel Moya, Kévin Nadarajah, Pegah Nejat, Elisabeth Norman, Irmak Olcaysoy Okten, Asil A. Özdoğru, Ceyda Ozer, Elena Padial-Rojas, Yuri G. Pavlov, Monica Perusquia-Hernandez, Dora Proost, Aleksandra Rabinovitch, Odile Rohmer, Emre Selcuk, Cécile Sénémeaud, Yaniv Shani, Elena A. Shmeleva, Emmelie Simoens, Kaitlin A. Smith, Alain Somat, Hayeon Song, Fatih Sonmez, Lionel Souchet, John J. Taylor, Ilja van Beest, Nicolas Van der Linden, Steven Verheyen, Bruno Verschuere, Kevin Vezirian, Luc Vieira, Sera Wiechert, Guillermo B. Willis, Robin Wollast, Ji Xia, Yuki Yamada, Naoto Yoshimura, and Daniel Priolo

According to cognitive-dissonance theory, performing counterattitudinal behavior produces a state of dissonance that people are motivated to resolve, usually by changing their attitude to be in line with their behavior. One of the most popular experimental paradigms used to produce such attitude change is the induced-compliance paradigm. Despite its popularity, the replication crisis in social psychology and other fields, as well as methodological limitations associated with the paradigm, raise concerns about the robustness of classic studies in this literature. We therefore conducted a multilab constructive replication of the induced-compliance paradigm based on Croyle and Cooper (Experiment 1). In a total of 39 labs from 19 countries and 14 languages, participants (N = 4,898) were assigned to one of three conditions: writing a counterattitudinal essay under high choice, writing a counterattitudinal essay under low choice, or writing a neutral essay under high choice. The primary analyses failed to support the core hypothesis: No significant difference in attitude was observed after writing a counterattitudinal essay under high choice compared with low choice. However, we did observe a significant difference in attitude after writing a counterattitudinal essay compared with writing a neutral essay. Secondary analyses revealed the pattern of results to be robust to data exclusions, lab variability, and attitude assessment. Additional exploratory analyses were conducted to test predictions from cognitive-dissonance theory. Overall, the results call into question whether the induced-compliance paradigm provides robust evidence for cognitive dissonance.

Keywords: Cognitive dissonance, induced compliance, counterattitudinal essay, attitude change, replication, multilabs

Citation: Vaidis, D. C., Sleegers, W. W. A., van Leeuwen, F., DeMarree, K. G., Sætrevik, B., Ross, R. M., Schmidt, K., Protzko, J., Morvinski, C., Ghasemi, O., Roberts, A. J., Stone, J., Bran, A., Gourdon-Kanhukamwe, A., Gunsoy, C., Moussaoui, L. S., Smith, A. R., Nugier, A., Fayant, M.-P., . . . Priolo, D. (2024). A multilab replication of the induced-compliance paradigm of cognitive dissonance. Advances in Methods and Practices in Psychological Science7(1), 1-26. https://doi.org/10.1177/25152459231213375

Media: Multilab replication challenges long-held theories on cognitive dissonance. (2024, February 14). Observerhttps://www.psychologicalscience.org/publications/observer/multilab-replication-cognitive-dissonance.html

Monday, January 01, 2024

FYI 2024

There is the world for you. Beauty, true beauty, is intangible. It is in the eye of the beholder. Something that we can lose at any moment, and the more you examine it, the more illusive it becomes. True happiness is virtue, and virtue is predicated on knowledge and righteous conduct.

Abu Hamid al-Ghazali (1105) The Alchemy of Happiness


The truth isn't always beauty, but the hunger for it is.

Nadine Gordimer (1963) Leaving School—II


A huge solar filament © 2024 E. S. Poupeau

Saturday, July 15, 2023

PPB COVID-19

Turkish University Students' Social Support, Daily Activities, Self-Supportive and Health Risk Behaviors During COVID-19 Pandemic

Gülsen Erden, Sami Çoksan, Asil Ali Özdoğru, Aysun Ergül-Topçu, Yakup Azak, Gözde Kıral Uçar, Hale Ögel-Balaban, İlkiz Altınoğlu Dikmeer, Yeşim Yasak

The present study investigated the relationship between social support, self-supportive behaviors, health risk behaviors, and daily activities of Turkish university students during the first wave of the Coronavirus Disease 2019 pandemic. We aimed to reveal how an unexpected global crisis may affect the association between social indicators and health risk behaviors among university students. As part of a large international study, a total of 7,125 university students (71% female) with a mean age of 23.50 (SD = 6.08) from eight universities in Türkiye responded to an online survey during May 2020. Having a romantic relationship and significant other made a difference in students' health risk behaviors and daily activity indicators before and during the pandemic. Self-supportive behaviors and social contact predicted health risk behaviors and daily activity indicators, which differed according to residence location during the pandemic. Findings showed that Turkish university students' health risk behaviors and daily activity choices were influenced not only by the limitations of the pandemic but also individual behaviors and conditions as well as social relationships.

Keywords: University students, COVID-19, social support, health risk

Citation: Erden, G., Çoksan, S., Özdoğru, A. A., Ergül-Topçu, A., Azak, Y., Kıral Uçar, G., Ögel-Balaban, H., Altınoğlu Dikmeer, İ., & Yasak, Y. (2023). Turkish university students' social support, daily activities, self-supportive and health risk behaviors during COVID-19 pandemic. Polish Psychological Bulletin54(1), 37-47. https://doi.org/10.24425/ppb.2023.144881

Friday, May 19, 2023

DKBK 2023

Erken Çocuklukta Fonolojik Farkındalık, Teknoloji Kullanımı ve Ebeveyn Tutumu: Bir Karma Yöntem Araştırması

Beyza Nur Akbulut ve Asil Ali Özdoğru

Fonolojik farkındalık, dilin fonetik yapısını tanıma ve değerlendirme becerisidir. Okuryazarlığın gelişiminde önemli ön becerilerden biri olan bu farkındalık çocuklarda iki yaşından itibaren görülebilmekle beraber üçüncü yılda belirginleşerek dört ve beş yaşlarında daha hızlı gelişir. Fonolojik farkındalığın gelişiminde çocuğun yaşı, anne babanın eğitim seviyesi, gebelik ve doğum süreci ile serbest zaman aktiviteleri gibi birçok etmenin önemli etkiye sahip olduğu bilinmektedir (Fröhlich vd., 2013). Bu araştırmada, altı ve yedi yaşındaki çocukların fonolojik farkındalık düzeylerinin çocukların teknoloji kullanımı ve anne babalarının ebeveyn tutumları ile olan ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada karma yöntem tasarımlarından kısmen karma sıralı baskın statülü tasarım kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, İstanbul’da Millî Eğitim Bakanlığına bağlı resmî ilkokulların birinci sınıfında öğrenim gören 16’sı kız, 14’ü erkek ve yaşı 80-89 ay arası (Ort. = 84,50; SS = 2,60) olan 30 çocuk ve onların annelerinden oluşmaktadır. Çocukların fonolojik farkındalık düzeylerini belirlemek için çocuklara Yangın-Erdoğan-Erdoğan Fonolojik Farkındalık Ölçeği (Yangın vd., 2011) uygulanmıştır. Çocukların teknoloji kullanımını belirlemek amacıyla araştırmacı tarafından hazırlanan Teknoloji Kullanım Anketi ile annelerin ebeveyn tutumlarını ölçmek üzere Karabulut Demir ve Şendil (2008) tarafından geliştirilen Ebeveyn Tutum Ölçeği annelere uygulanmıştır. Ayrıca çalışma grubundan seçilen dört anne ile yarı yapılandırılmış görüşme yapılmıştır. Araştırmanın sonucunda elde edilen bulgularda çocukların fonolojik farkındalık düzeyleri ile teknoloji kullanımı ve ebeveyn tutumu arasında istatiksel olarak anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Gün içinde üç saat ve üzeri teknolojiyle vakit geçiren çocukların fonolojik farkındalık düzeyleri, gün içinde 1-2 saat arasında teknolojiyle vakit geçiren çocuklara kıyasla anlamlı derecede daha yüksek çıkmıştır. Ebeveyn tutumlarından sadece aşırı koruyucu ebeveyn tutumu ile çocukların fonolojik farkındalık düzeyleri arsında pozitif yönde ve anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Çalışmanın nitel sonuçlarına göre annelerin ebeveyn tutumları hakkında farkındalık sahibi oldukları ve bu tutumlarını açıklarken alanyazına paralel ifadeler kullandıkları görülmüştür. Ayrıca çocukların dil gelişiminde teknoloji kullanımının ve ebeveyn tutumlarının etkili olduğu yönünde anne görüşleri gözlenmiştir. Bu bulgular alanyazın ışığında değerlendirildiğinde, fonolojik farkındalık, ebeveynlik tutumu ve teknoloji kullanımı arasındaki ilişkilere yönelik önceki araştırma bulgularıyla kısmen örtüşmektedir. Yapılacak yeni araştırmalarda teknoloji kullanımı ve ebeveyn tutumlarıyla ilişkili diğer değişkenlerin daha derinlemesine çalışılması yararlı olacaktır.

Atıf: Akbulut, B. N. ve Özdoğru, A. A. (2023, Mayıs 19-21). Erken çocuklukta fonolojik farkındalık, teknoloji kullanımı ve ebeveyn tutumu: Bir karma yöntem araştırması [Sözlü bildiri sunumu]. XI. Ulusal Dil ve Konuşma Bozuklukları Kongresi, İstanbul, Türkiye. https://www.dkbk.org/

Saturday, March 11, 2023

UPPK 2023 B

60-72 Aylık Çocukların Duygu Düzenleme ve Sosyal Becerileri Üzerinde Altı Oturumluk Bir Eğitim Uygulamasının Etkisi

Sevda Çekim ve Asil Ali Özdoğru

Erken çocukluk dönemindeki duygusal ve sosyal gelişim, ergenlik ve yetişkinlik dönemine de yansıyan etkileri nedeniyle yaşam boyu gelişimsel çıktılara sahiptir. Bu dönem, duygu düzenleme ve sosyal becerilerin gelişiminde önemli role sahip bir gelişim evresidir (Harrington vd., 2020). Bu araştırma çalışmasında altı oturumluk bir duygu düzenleme eğitimi programının 60-72 aylık çocukların duygu düzenleme ve sosyal becerilerinin gelişimindeki etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yarı deneysel desen kullanılan bu araştırmanın çalışma grubunu 2021-2022 Eğitim-Öğretim Yılında Batman il merkezinde bulunan Milli Eğitime bağlı bağımsız bir anaokuluna devam etmekte olan yaş ortalamaları 66,27 ay (SS=3,61) olan otuz çocuk oluşturmaktadır. Deney grubunda yedi kız sekiz erkek toplam 15 çocuk, kontrol grubunda ise altı kız dokuz erkek olmak üzere toplam 15 çocuk yer almıştır. Deney grubunda yer alan çocuklara haftada bir 90 ila 120 dakikalık grup oturumundan oluşan altı haftalık bir eğitim programı uygulanırken kontrol grubundaki çocuklara uygulanmamıştır. Her iki grup ön test ve son test aşamalarında öğretmenleri tarafından Duygu Düzenleme Ölçeği (Batum ve Yağmurlu, 2007) ve Okul Öncesi Sosyal Beceri Değerlendirme Ölçeği (Ömeroğlu vd., 2014) ile değerlendirilmiştir. Elde edilen verilerin istatistiksel analizleri için Shapiro-Wilk Normallik Testi, Ki-Kare Testi, Mann-Whitney U Testi ve Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi uygulanmıştır. Analiz sonuçlarına göre duygu eğitimi uygulanan deney grubundaki çocukların sosyal beceri ve duygu düzenleme becerileri son test puanları kontrol grubundaki çocukların puanlarından istatistiksel olarak anlamlı seviyede daha yüksek bulunmuştur. Deney grubundaki çocukların ön test ve son test puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı seviyede farklılık bulunmuştur. Çalışmanın bulguları, uygulanan program içeriği ve uygulama koşulları ile kavramsal ve yöntemsel konular üzerinden tartışılmıştır.

Atıf: Çekim, S. ve Özdoğru, A. A. (2023, Mart 10-12). 60-72 aylık çocukların duygu düzenleme ve sosyal becerileri üzerinde altı oturumluk bir eğitim uygulamasının etkisi [Sözlü bildiri sunumu]. 5. Uluslararası Pozitif Psikoloji Kongresi, İstanbul, Türkiye. https://ppcongress.com/

UPPK 2023 A

İstismar Mağduru Çocuğu Olan Annelerde Ebeveynlik Tutumu ve Travma Sonrası Gelişim

Nagihan Aluç ve Asil Ali Özdoğru

Çocuk istismarı sadece çocuklar için değil ebeveynler için de travmatik nitelikte bir yaşam olayıdır. Çocuğu istismara uğrayan ebeveynler kayıp ve yas deneyimleri ile travma sonrası stres belirtileri gibi tepkiler geliştirebilmektedir. Travmatik olayların ardından bireylerde sadece ruhsal zorluklar değil travma sonrası büyüme ve gelişim de gözlenebilmektedir. Travma sonrası gelişim, stresli olaylar ile mücadele etme sonucunda kişide ortaya çıkan pozitif psikolojik değişimler şeklinde tanımlanmaktadır (Tedeschi ve Calhoun, 2004). Travma sonrası gelişim deneyimlerinde kişide yaşanan olaydan fayda alma, kişisel kaynakların değerlendirilmesi, uyum sağlama becerisinin gelişmesi gibi olumlu değişimler görülmektedir. Anne babaların travma sonrası gelişimleri birçok etmenle ilişkili olabilmektedir (Dirik ve Ayas, 2018; Li vd. 2012). Alanyazında yer alan çalışmalarda çocuk istismarıyla ilgili olarak daha çok çocukların travma sonrası gelişimleri ele alınırken ebeveynlerin travma sonrası gelişimini inceleyen çalışmaların sayıca az olduğu görülmüştür. Bu çalışmada çocuğu istismara uğrayan annelerin travmatik nitelikteki bu yaşantının ardından gösterdikleri travma sonrası gelişim ve ebeveynlik tutumları arasındaki ilişkiyi incelemek amaçlanmıştır. Çalışma ilişkisel tarama modelinde olup kesitsel bir araştırmadır. Çalışma grubunda çocuğu anne dışında bir kişi tarafından istismar mağduru olan, Kocaeli İlindeki Sosyal Hizmet birimlerine durumu bildirilen ve değerlendirmesi yapılan çocukların anneleri yer almaktadır. Araştırmaya katılan 80 anneye demografik bilgi formu, Anababalık Stilleri ve Boyutları Ölçeği Kısa Formu ve Travma Sonrası Gelişim Ölçeği yüz yüze bir şekilde uygulanmıştır. Elde edilen verilerle yapılan analizlerde demokratik ebeveyn tutumu ile travma sonrası gelişim arasında pozitif yönde ve istatistiksel olarak anlamlı düzeyde bir ilişki olduğu bulunmuştur. Demokratik ebeveyn tutumu, travma sonrası gelişimin alt boyutları olan başkalarıyla ilişkilerde değişiklik, hayat felsefesinde değişiklik ve kendini anlamadaki değişiklik ile de anlamlı bir ilişkiye sahiptir. Otoriter ve izin verici ebeveyn tutumları ile travma sonrası gelişim arasında anlamlı bir ilişki görülmemiştir. Çocukların uğradığı istismar sonrasında ebeveynlerdeki etkinin anlaşılması çocuğa ve aileye sağlanan destekle ilgili olması nedeniyle büyük önem taşımaktadır. Araştırmanın bulguları ilgili alanyazın temelinde tartışılarak sonuçlar, kısıtlılık ve yapılacak çalışmalara öneriler sunulmuştur.

Atıf: Aluç, N. ve Özdoğru, A. A. (2023, Mart 10-12). İstismar mağduru çocuğu olan annelerde ebeveynlik tutumu ve travma sonrası gelişim [Sözlü bildiri sunumu]. 5. Uluslararası Pozitif Psikoloji Kongresi, İstanbul, Türkiye. https://ppcongress.com/