Saturday, December 24, 2016

Sosyal Politika Çalıştayı

Erken Çocukluk Bakımı ve Eğitimi Programlarının Geliştirilmesi ve Değerlendirilmesi

Asil Ali Özdoğru ve Ömer Açıkgöz

Erken çocukluk yılları yaşam boyu süren insan gelişimi için zengin bir potansiyel sunmaktadır. Bu dönemde sağlanan erken bakım ve eğitim insan gelişiminin tüm alanlarında kalıcı etkilere sahip olabilir. Boylamsal çalışmalar kaliteli erken bakım ve eğitim programlarına katılan çocukların yaşamlarının ilerleyen dönemlerinde daha iyi gelişimsel çıktılara ulaştıklarını göstermektedir. Kaliteli bakım ve eğitim, bireylerin yanı sıra toplulukların ve toplumun olumlu gelişiminde hayati önem taşımaktadır. Kaliteli eğitim programlarının geliştirilmesi ve değerlendirilmesi detaylı ve sistematik bir planlama, uygulama, izleme ve değerlendirme gerektirir. Erken çocukluk bakımı ve eğitimi doğumdan okul çağına kadar olan çocukluk çağında öğrenme ve gelişim için hedefe yönelik erken müdahale sağlayan bir dizi hizmettir. Bu hizmetler; hayatın ilk yıllarındaki bebek bakımını, okul öncesi dönem için erken eğitim programlarını, okul öncesi ve sonrası saatlerde okul dışı bakımı ve küçük çocukların ebeveynleri için verilen bilgi ve eğitim hizmetlerini kapsamaktadır. Erken çocukluk eğitimi geniş bir hizmet yelpazesini kapsadığı için bu programların geliştirilmesi ve değerlendirilmesinin odak ve hedefleri arasında farklılıklar olmaktadır. Bununla birlikte kaliteli program geliştirme ve değerlendirme girişimlerinin uygulanması bazı ortak nitelikleri paylaşabilir. Bu çalışma, erken bakım ve eğitim programı geliştirme ve değerlendirmede çeşitli alanlardan gelen yüksek kaliteli araştırma ve değerlendirme bulgularına dayanan mevcut bilginin bir sentezini sağlayacaktır. Ayrıca Türkiye’deki erken bakım ve eğitim hizmetlerinde program geliştirme ve değerlendirmeye ilişkin mevcut kural ve düzenlemeler incelenecektir. Alanyazın ve mevzuatın gözden geçirilmesine bağlı olarak erken çocukluk bakım ve eğitim programı geliştirilmesi ve değerlendirilmesine yönelik politika ve uygulama önerileri sunulacaktır.

Atıf: Özdoğru, A. A. ve Açıkgöz, Ö. (2016, Aralık). Erken çocukluk bakımı ve eğitimi programlarının geliştirilmesi ve değerlendirilmesi. Sosyal Politikalar: Kurumlar ve Bireyler Çalıştayı'nda sunulmuş bildiri, İstanbul, Türkiye.

Wednesday, November 02, 2016

PPS Report

Registered Replication Report: Strack, Martin, & Stepper (1988)

E.-J. Wagenmakers, T. Beek, L. Dijkhoff, Q. F. Gronau, A. Acosta, R. B. Adams, D. N. Albohn, E. S. Allard, S. D. Benning, E.-M. Blouin-Hudon, L. C. Bulnes, T. L. Caldwell, R. J. Calin-Jageman, C. A. Capaldi, N. S. Carfagno, K. T. Chasten, A. Cleeremans, L. Connell, J. M. DeCicco, K. Dijkstra, A. H. Fischer, F. Foroni, U. Hess, K. J. Holmes, J. L. H. Jones, O. Klein, C. Koch, S. Korb, P. Lewinski, J. D. Liao, S. Lund, J. Lupianez, D. Lynott, C. N. Nance, S. Oosterwijk, A. A. Özdoğru, A. P. Pacheco-Unguetti, B. Pearson, C. Powis, S. Riding, T.-A. Roberts, R. I. Rumiati, M. Senden, N. B. Shea-Shumsky, K. Sobocko, J. A. Soto, T. G. Steiner, J. M. Talarico, Z. M. van Allen, M. Vandekerckhove, B. Wainwright, J. F. Wayand, R. Zeelenberg, E. E. Zetzer, R. A. Zwaan

According to the facial feedback hypothesis, people’s affective responses can be influenced by their own facial expression (e.g., smiling, pouting), even when their expression did not result from their emotional experiences. For example, Strack, Martin, and Stepper (1988) instructed participants to rate the funniness of cartoons using a pen that they held in their mouth. In line with the facial feedback hypothesis, when participants held the pen with their teeth (inducing a “smile”), they rated the cartoons as funnier than when they held the pen with their lips (inducing a “pout”). This seminal study of the facial feedback hypothesis has not been replicated directly. This Registered Replication Report describes the results of 17 independent direct replications of Study 1 from Strack et al. (1988), all of which followed the same vetted protocol. A meta-analysis of these studies examined the difference in funniness ratings between the “smile” and “pout” conditions. The original Strack et al. (1988) study reported a rating difference of 0.82 units on a 10-point Likert scale. Our meta-analysis revealed a rating difference of 0.03 units with a 95% confidence interval ranging from −0.11 to 0.16.

Keywords: facial feedback hypothesis, replication, many-labs, preregistration

Citation: Wagenmakers, E.-J., Beek, T., Dijkhoff, L., Gronau, Q. F., Acosta, A., Adams, R. B., Jr., . . . Zwaan, R. A. (2016). Registered Replication Report: Strack, Martin, & Stepper (1988). Perspectives on Psychological Science, 11, 917–928. http://dx.doi.org/10.1177/1745691616674458

News Release: Effect of Facial Expression on Emotional State Not Replicated in Multilab Study (October 27, 2016) http://www.psychologicalscience.org/news/releases/effect-of-facial-expression-on-emotional-state-not-replicated-in-multilab-study.html

Monday, October 03, 2016

Kitap İncelemesi

Gelişim Süreci Odağında Ergenlik Psikolojisi

Asil Ali Özdoğru, Betül Sağlam ve Ömer Açıkgöz

Ergenlik dönemi insan yaşamında önemli yer tutan bir gelişim evresidir. Bu dönem ergenlerin en yakınları olan ailelerini bile kendilerine çok uzak hissettikleri bir dönemdir. Hem birey olarak ergenlerin, hem de gelişimsel dönem olarak ergenliğin yeterince iyi anlaşılamaması kişilerarası ve toplumsal düzeyde sorunların çözümünü zorlaştırmaktadır. Türkiye’de ergenlik konusunda yerel, güncel, erişilebilir ve anlaşılır bilimsel yayınlara gereksinme vardır. Bu bağlamda, 2013 yılında yayımlanan Dr. Aydın Çivilidağ’ın ‘Gelişim Süreci Odağında Ergenlik Psikolojisi’ kitabı hem toplumu aydınlatmaya, hem de alandaki eksiklikleri gidermeye yardım edebilecek bir eserdir…

Atıf: Özdoğru, A. A., Sağlam, B. ve Açıkgöz, Ö. (2016). [Gelişim süreci odağında ergenlik psikolojisi kitabının incelemesi, A. Çivilidağ]. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 17, 427. http://www.scopemed.org/fulltextpdf.php?mno=236923

Tuesday, September 06, 2016

Psikoloji 2016 B

Ruh Sağlığı Öğrenci ve Çalışanlarının Yaşam Boyu Şiddet Deneyimleri

Asil Ali Özdoğru ve Ömer Akgül

Sağlık çalışanlarına yönelik şiddet olguları medyada ve araştırmalarda daha sık gündeme gelirken ruh sağlığı alanında hizmet sunan profesyoneller ve ilgili alanlarda okuyan öğrenciler hakkında yeterli bilgi bulunmamaktadır. Bu çalışmada ruh sağlığı alanlarında öğrenci ve çalışanların yaşam boyu şiddete maruz kalma deneyimleri incelenmiştir. Anlık tekil tarama modelini kullanan bu araştırmada çevrimiçi anket uygulamasıyla 980 öğrenci ve çalışanın bilgisine ulaşılmıştır. Ortalama yaşı 30 ve %86’sı kadın olan katılımcıların sadece %15’i öğrenci iken çoğunluğunun Psikoloji (%52) ile Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik (%37) alanlarından geldiği görülmüştür. Katılımcıların sırasıyla en çok sözel şiddet, duygusal şiddet, fiziksel şiddet, ihmal, sosyal toplumsal şiddet, cinsel şiddet ve ekonomik şiddet yaşadıkları gözlenmiştir. “Arkadaş”ın en sık belirtilen şiddet kaynağı olduğu gözlenirken çoğu katılımcı yaşadığı şiddete tepki gösterdiğini fakat psikolojik destek almadığını belirtmiştir. Şiddet deneyiminin sonucunda kendini değersiz hissetmek de en sık belirtilen etki olmuştur. Bu bilgiler ışığında, çoğunlukla şiddet mağdurlarına hizmet sunan ruh sağlığı alanından bireylerin maruz kaldıkları kişisel şiddet deneyimlerini göz önüne alan program, uygulama ve müdahaleler geliştirilmelidir.

Atıf: Özdoğru, A. A. ve Akgül, Ö. (2016, Eylül). Ruh sağlığı öğrenci ve çalışanlarının yaşam boyu şiddet deneyimleri. 19. Ulusal Psikoloji Kongresi'nde sunulmuş poster, İzmir, Türkiye.

Psikoloji 2016 A

Çeviride Kaybolan Espri? Mizahın Yorumlanmasında Kültürel Etkiler

Ömer Açıkgöz ve Asil Ali Özdoğru

Bireylerin olduğu kadar toplumların da mizah duygu ve anlayışları farklıdır. Toplumların kültürel yapılarının özellikleri onların mizah algı ve duygularını şekillendirir. Bu çalışmada farklı kültürlerde üretilen mizahi karikatürlerin Türk üniversite öğrencileri tarafından nasıl değerlendirildiği incelenmiştir. Çalışma 2015 güz döneminde İstanbul’daki bir devlet ve bir vakıf üniversitesinde gönüllü 122 öğrenci (Yaş Ort. 23,61; SS. 6,05) ile gerçekleştirildi. Katılımcılara Amerikalı bir çizere ait 21 karikatür ile Türk bir çizere ait 4 karikatüre ilişkin beğeni düzeyleri soruldu. Yabancı karikatürler İngilizce’den çeviri-geri çeviri yoluyla Türkçe’ye uyarlandı. Katılımcılardan her bir karikatürle ile ilgili ne derece eğlendirici olduğunu on puanlık bir Likert ölçekte belirtmeleri istendi. Kayıp veriler için karikatür ortalaması girilmiş ve iki katılımcı tüm karikatürlere aynı puanları verdikleri için veri setinden çıkarılmıştır. Katılımcıların yerli ve yabancı karikatürlere verdikleri ortalama puanlar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmuştur (Yerli Ort. 5,26; Yabancı Ort. 4,54; t(119)=6,50; p=0,000). Mizah puanları iki cinsiyet grubu arasında anlamlı farklılık göstermemiştir. Ayrıca yerli karikatürlere verilen puanlar ile yabancı karikatürlere verilen puanlar arasında istatistiksel olarak anlamlı pozitif bir korelasyon görülmüştür (r=0,81; p=0,000). Yerli ve yabancı karikatür puan ortalamaları medyan puanları (5,50 ve 4,64) baz alınarak iki gruba ayrıldılar. Bu şekilde karikatürler dört gruba ayrıldığında ortaya çıkan tabloda katılımcıların medyan altı ve üstü dağılımlarının yerli ve yabancı karikatürler için farklılık gösterdiği görülmüştür (X^2(3)=26,13; p=0,000). Çalışmanın bulgularına göre karikatürlerin mizah seviyelerinin değerlendirilmesinde cinsiyet ve yaş farkı gözlenmezken karikatürlerin kaynak kültürlerinin değerlendirmede etkili olduğu görülmüştür. Bul bulgular mizahın üretilmesi ve yorumlanmasında kültürün şekillendirici bir etkisi olduğu gerçeğini teyit etmektedir.

Atıf: Açıkgöz, Ö. ve Özdoğru, A. A. (2016, Eylül). Çeviride kaybolan espri? Mizahın yorumlanmasında kültürel etkiler. 19. Ulusal Psikoloji Kongresi'nde sunulmuş poster, İzmir, Türkiye.

Tuesday, June 28, 2016

EdMedia 2016

Adoption and Integration of Online Learning Environments in Higher Education Institutions: Two Cases from Turkey

Asil Ali Özdoğru and Ozan Varlı

Adoption and integration of technology by individuals and organizations is influenced by a variety of internal and external factors. Causes, processes, and consequences of organizational adoption in individual organizations can offer rich contextual information for many fields. This study showcases the adoption and integration of online learning environments at two foundation universities in Turkey. The adoption and integration processes of these institutions show similarities and differences in their relevance to certain theories such as diffusion of innovation theory and technology-organization-environment framework. The lessons from these cases present valuable information for the understanding of local and global dynamics of technology adoption and integration by organizations as well as individuals.

Citation: Özdoğru, A. A., & Varlı, O. (2016). Adoption and integration of online learning environments in higher education institutions: Two cases from Turkey. In G. Veletsianos (Ed.), Proceedings of EdMedia: World Conference on Educational Media and Technology 2016 (pp. 1580–1587). Waynesville, NC: Association for the Advancement of Computing in Education.

Friday, May 06, 2016

Zeytinburnu Seminer

Ebeveynler çocuklarının heykeltıraşları değildir!

Üsküdar Üniversitesi psikoloji bölümü öğretim üyesi Yrd. Doç.Dr. Asil Özdoğru, Zeytinburnu Belediyesi tarafından düzenlenen seminerde “iyimser ve duyarlı çocuk yetiştirmenin püf noktalarını anlattı.

Yrd. Doç. Dr. Asil Özdoğru, Türkiye’nin son yıllarda geçirdiği sosyal ve ekonomik değişimle birlikte ailelerin de yapısal ve sosyodemografik özelliklerinin değiştiğini belirterek “Bu durum da çocuğa verilen değeri daha pedagojik bir modele dönüştürmüştür. Ana babalık davranışları açısından sevgi kadar disiplin de çok gerekli bir unsurdur. Ebeveynlerin sergiledikleri davranışlar da kendi içinde tutarlı olmalıdır” dedi.

Çocuk gelişiminin gen-çevre etkileşiminin bir eseri olduğunu bu yüzden de ailelerin çocuklarının gelişiminde tek belirleyici olmadığını belirten Yrd. Doç. Dr. Özdoğru, “Ebeveynler çocuklarının heykeltıraşları değillerdir. İyimser ve duyarlı çocuk yetiştirmek için yemek tariflerindeki gibi püf noktaları yoktur ama genel olarak sabır, dikkat ve özveri gerekir. Anne babalar çocukları için iyi birer örnek teşkil eder. Bu yüzden kendi davranış ve özelliklerimizi daha iyi tanımamız ve iyileştirmemiz gerekir” dedi. Yrd. Doç. Dr. Özdoğru, anne babalıkla ilgili güvenilir kaynaklardan bazı tavsiyelerin yanı sıra popüler ve akademik eserlerin de bilgilerini de paylaştı.

ÜHA

Üsküdar Üniversitesi tarafından yayımlandı
http://www.uskudar.edu.tr/tr/icerik/1436/ebeveynler-cocuklarinin-heykeltiraslari-degildir

Friday, April 29, 2016

Pozitif Psikoloji Kongresi

Pozitif Çocuk ve Gençlik Gelişiminde Okul Öncesi ve Okul Dışı Bağlamların Rolü

Asil Ali Özdoğru

İnsan gelişimini büyük ölçüde etkileyen aile ve okul bağlamlarının dışında kalan eğitim olanakları gelişen bireyin olumlu gelişimsel kazanımlar elde edebilmesi açısından büyük önem teşkil etmektedir. Erken çocukluk döneminde sağlanan kaliteli ve erişilebilir bakım ve eğitim programlarının çocukların bireysel gelişimlerine ve uzun vadedeki etkileriyle topluma pozitif katkılar sağladığı bilinmektedir. Okul çağındaki çocuk ve gençlerin de okul dışı zamanlarını değerlendirebilecekleri yaygın ve etkili programlar gençliğin pozitif gelişimini destekleyebilecek olanaklar sunmaktadır. Bu bildiride Türkiye’nin eğitim sistemindeki mevcut durum ve sorunlar ışığında okul öncesi bakım ve eğitim programları ile okul dışı zaman etkinlikleri ve merkezlerinin çocuk ve gençlerin pozitif gelişimine olası katkıları değerlendirilecektir. Türkiye’deki çocuk ve gençlik araştırma ve uygulamalarının insan gelişimini farklı gelişim alan, dönem ve bağlamları açısından daha bütüncül ve sistemsel ele alması ve veriye dayalı gelişimsel olarak uygun programları hedeflemesi yararlı olacaktır.

Atıf: Özdoğru, A. A. (2016, Nisan). Pozitif çocuk ve gençlik gelişiminde okul öncesi ve okul dışı bağlamların rolü [The role of pre-school and out-of-school contexts in positive child and youth development]. 1. Avrasya Pozitif Psikoloji Kongresi'nde sunulmuş bildiri, İstanbul, Türkiye.

Tuesday, March 29, 2016

Head Start

Head Start

Asil Ali Özdoğru

Head Start is a federally funded, comprehensive early-intervention program in the United States that supports the development of young children from low-income families. The program enriches the physical, cognitive, social, and emotional development of children from birth to age 5 and enhances their school readiness. Early Head Start programs serve pregnant women, infants, and toddlers, while traditional Head Start programs enroll 3-and 4-year-old, preschool children. There are also special programs for Native American, Alaskan Native, migrant, and seasonal-farmworker families. Programs are housed in child care centers, family child care homes, and schools and delivered through public and private agencies—both nonprofit and for-profit. In partnership with other agencies, Head Start programs across the country offer wide-ranging services in early-childhood care and education, nutrition and health, ...

Citation: Özdogru, A. A. (2015). Head Start. In F. F. Wherry & J. B. Schor (Eds.), The SAGE encyclopedia of economics and society (Vol. 2, pp. 851–854). Thousand Oaks, CA: SAGE Publications, Inc. http://dx.doi.org/10.4135/9781452206905.n338

Friday, January 01, 2016

FYI 2016

Science cannot solve the ultimate mystery of nature. And that is because, in the last analysis, we ourselves are part of nature and therefore part of the mystery that we are trying to solve.

Max Planck (1932) Where is Science Going?


The unconscious is not just evil by nature, it is also the source of the highest good: not only dark but also light, not only bestial, semihuman, and demonic but superhuman, spiritual, and, in the classical sense of the word, "divine."

Carl Jung (1953) The Practice of Psychotherapy


Aurora Borealis © 2016 Marco Ottobelli
Aurora Borealis © 2016 Marco Ottobelli