PPB COVID-19

Turkish University Students' Social Support, Daily Activities, Self-Supportive and Health Risk Behaviors During COVID-19 Pandemic

Gülsen Erden, Sami Çoksan, Asil Ali Özdoğru, Aysun Ergül-Topçu, Yakup Azak, Gözde Kıral Uçar, Hale Ögel-Balaban, İlkiz Altınoğlu Dikmeer, Yeşim Yasak

The present study investigated the relationship between social support, self-supportive behaviors, health risk behaviors, and daily activities of Turkish university students during the first wave of the Coronavirus Disease 2019 pandemic. We aimed to reveal how an unexpected global crisis may affect the association between social indicators and health risk behaviors among university students. As part of a large international study, a total of 7,125 university students (71% female) with a mean age of 23.50 (SD = 6.08) from eight universities in Türkiye responded to an online survey during May 2020. Having a romantic relationship and significant other made a difference in students' health risk behaviors and daily activity indicators before and during the pandemic. Self-supportive behaviors and social contact predicted health risk behaviors and daily activity indicators, which differed according to residence location during the pandemic. Findings showed that Turkish university students' health risk behaviors and daily activity choices were influenced not only by the limitations of the pandemic but also individual behaviors and conditions as well as social relationships.

Keywords: University students, COVID-19, social support, health risk

Citation: Erden, G., Çoksan, S., Özdoğru, A. A., Ergül-Topçu, A., Azak, Y., Kıral Uçar, G., Ögel-Balaban, H., Altınoğlu Dikmeer, İ., & Yasak, Y. (2023). Turkish university students' social support, daily activities, self-supportive and health risk behaviors during COVID-19 pandemic. Polish Psychological Bulletin, 54(1), 37-47. https://doi.org/10.24425/ppb.2023.144881

DKBK 2023

Erken Çocuklukta Fonolojik Farkındalık, Teknoloji Kullanımı ve Ebeveyn Tutumu: Bir Karma Yöntem Araştırması

Beyza Nur Akbulut ve Asil Ali Özdoğru

Fonolojik farkındalık, dilin fonetik yapısını tanıma ve değerlendirme becerisidir. Okuryazarlığın gelişiminde önemli ön becerilerden biri olan bu farkındalık çocuklarda iki yaşından itibaren görülebilmekle beraber üçüncü yılda belirginleşerek dört ve beş yaşlarında daha hızlı gelişir. Fonolojik farkındalığın gelişiminde çocuğun yaşı, anne babanın eğitim seviyesi, gebelik ve doğum süreci ile serbest zaman aktiviteleri gibi birçok etmenin önemli etkiye sahip olduğu bilinmektedir (Fröhlich vd., 2013). Bu araştırmada, altı ve yedi yaşındaki çocukların fonolojik farkındalık düzeylerinin çocukların teknoloji kullanımı ve anne babalarının ebeveyn tutumları ile olan ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada karma yöntem tasarımlarından kısmen karma sıralı baskın statülü tasarım kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, İstanbul’da Millî Eğitim Bakanlığına bağlı resmî ilkokulların birinci sınıfında öğrenim gören 16’sı kız, 14’ü erkek ve yaşı 80-89 ay arası (Ort. = 84,50; SS = 2,60) olan 30 çocuk ve onların annelerinden oluşmaktadır. Çocukların fonolojik farkındalık düzeylerini belirlemek için çocuklara Yangın-Erdoğan-Erdoğan Fonolojik Farkındalık Ölçeği (Yangın vd., 2011) uygulanmıştır. Çocukların teknoloji kullanımını belirlemek amacıyla araştırmacı tarafından hazırlanan Teknoloji Kullanım Anketi ile annelerin ebeveyn tutumlarını ölçmek üzere Karabulut Demir ve Şendil (2008) tarafından geliştirilen Ebeveyn Tutum Ölçeği annelere uygulanmıştır. Ayrıca çalışma grubundan seçilen dört anne ile yarı yapılandırılmış görüşme yapılmıştır. Araştırmanın sonucunda elde edilen bulgularda çocukların fonolojik farkındalık düzeyleri ile teknoloji kullanımı ve ebeveyn tutumu arasında istatiksel olarak anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Gün içinde üç saat ve üzeri teknolojiyle vakit geçiren çocukların fonolojik farkındalık düzeyleri, gün içinde 1-2 saat arasında teknolojiyle vakit geçiren çocuklara kıyasla anlamlı derecede daha yüksek çıkmıştır. Ebeveyn tutumlarından sadece aşırı koruyucu ebeveyn tutumu ile çocukların fonolojik farkındalık düzeyleri arsında pozitif yönde ve anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Çalışmanın nitel sonuçlarına göre annelerin ebeveyn tutumları hakkında farkındalık sahibi oldukları ve bu tutumlarını açıklarken alanyazına paralel ifadeler kullandıkları görülmüştür. Ayrıca çocukların dil gelişiminde teknoloji kullanımının ve ebeveyn tutumlarının etkili olduğu yönünde anne görüşleri gözlenmiştir. Bu bulgular alanyazın ışığında değerlendirildiğinde, fonolojik farkındalık, ebeveynlik tutumu ve teknoloji kullanımı arasındaki ilişkilere yönelik önceki araştırma bulgularıyla kısmen örtüşmektedir. Yapılacak yeni araştırmalarda teknoloji kullanımı ve ebeveyn tutumlarıyla ilişkili diğer değişkenlerin daha derinlemesine çalışılması yararlı olacaktır.

Atıf: Akbulut, B. N. ve Özdoğru, A. A. (2023, Mayıs 19-21). Erken çocuklukta fonolojik farkındalık, teknoloji kullanımı ve ebeveyn tutumu: Bir karma yöntem araştırması [Sözlü bildiri sunumu]. XI. Ulusal Dil ve Konuşma Bozuklukları Kongresi, İstanbul, Türkiye. https://www.dkbk.org/

UPPK 2023 B

60-72 Aylık Çocukların Duygu Düzenleme ve Sosyal Becerileri Üzerinde Altı Oturumluk Bir Eğitim Uygulamasının Etkisi

Sevda Çekim ve Asil Ali Özdoğru

Erken çocukluk dönemindeki duygusal ve sosyal gelişim, ergenlik ve yetişkinlik dönemine de yansıyan etkileri nedeniyle yaşam boyu gelişimsel çıktılara sahiptir. Bu dönem, duygu düzenleme ve sosyal becerilerin gelişiminde önemli role sahip bir gelişim evresidir (Harrington vd., 2020). Bu araştırma çalışmasında altı oturumluk bir duygu düzenleme eğitimi programının 60-72 aylık çocukların duygu düzenleme ve sosyal becerilerinin gelişimindeki etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yarı deneysel desen kullanılan bu araştırmanın çalışma grubunu 2021-2022 Eğitim-Öğretim Yılında Batman il merkezinde bulunan Milli Eğitime bağlı bağımsız bir anaokuluna devam etmekte olan yaş ortalamaları 66,27 ay (SS=3,61) olan otuz çocuk oluşturmaktadır. Deney grubunda yedi kız sekiz erkek toplam 15 çocuk, kontrol grubunda ise altı kız dokuz erkek olmak üzere toplam 15 çocuk yer almıştır. Deney grubunda yer alan çocuklara haftada bir 90 ila 120 dakikalık grup oturumundan oluşan altı haftalık bir eğitim programı uygulanırken kontrol grubundaki çocuklara uygulanmamıştır. Her iki grup ön test ve son test aşamalarında öğretmenleri tarafından Duygu Düzenleme Ölçeği (Batum ve Yağmurlu, 2007) ve Okul Öncesi Sosyal Beceri Değerlendirme Ölçeği (Ömeroğlu vd., 2014) ile değerlendirilmiştir. Elde edilen verilerin istatistiksel analizleri için Shapiro-Wilk Normallik Testi, Ki-Kare Testi, Mann-Whitney U Testi ve Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi uygulanmıştır. Analiz sonuçlarına göre duygu eğitimi uygulanan deney grubundaki çocukların sosyal beceri ve duygu düzenleme becerileri son test puanları kontrol grubundaki çocukların puanlarından istatistiksel olarak anlamlı seviyede daha yüksek bulunmuştur. Deney grubundaki çocukların ön test ve son test puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı seviyede farklılık bulunmuştur. Çalışmanın bulguları, uygulanan program içeriği ve uygulama koşulları ile kavramsal ve yöntemsel konular üzerinden tartışılmıştır.

Atıf: Çekim, S. ve Özdoğru, A. A. (2023, Mart 10-12). 60-72 aylık çocukların duygu düzenleme ve sosyal becerileri üzerinde altı oturumluk bir eğitim uygulamasının etkisi [Sözlü bildiri sunumu]. 5. Uluslararası Pozitif Psikoloji Kongresi, İstanbul, Türkiye. https://ppcongress.com/

UPPK 2023 A

İstismar Mağduru Çocuğu Olan Annelerde Ebeveynlik Tutumu ve Travma Sonrası Gelişim

Nagihan Aluç ve Asil Ali Özdoğru

Çocuk istismarı sadece çocuklar için değil ebeveynler için de travmatik nitelikte bir yaşam olayıdır. Çocuğu istismara uğrayan ebeveynler kayıp ve yas deneyimleri ile travma sonrası stres belirtileri gibi tepkiler geliştirebilmektedir. Travmatik olayların ardından bireylerde sadece ruhsal zorluklar değil travma sonrası büyüme ve gelişim de gözlenebilmektedir. Travma sonrası gelişim, stresli olaylar ile mücadele etme sonucunda kişide ortaya çıkan pozitif psikolojik değişimler şeklinde tanımlanmaktadır (Tedeschi ve Calhoun, 2004). Travma sonrası gelişim deneyimlerinde kişide yaşanan olaydan fayda alma, kişisel kaynakların değerlendirilmesi, uyum sağlama becerisinin gelişmesi gibi olumlu değişimler görülmektedir. Anne babaların travma sonrası gelişimleri birçok etmenle ilişkili olabilmektedir (Dirik ve Ayas, 2018; Li vd. 2012). Alanyazında yer alan çalışmalarda çocuk istismarıyla ilgili olarak daha çok çocukların travma sonrası gelişimleri ele alınırken ebeveynlerin travma sonrası gelişimini inceleyen çalışmaların sayıca az olduğu görülmüştür. Bu çalışmada çocuğu istismara uğrayan annelerin travmatik nitelikteki bu yaşantının ardından gösterdikleri travma sonrası gelişim ve ebeveynlik tutumları arasındaki ilişkiyi incelemek amaçlanmıştır. Çalışma ilişkisel tarama modelinde olup kesitsel bir araştırmadır. Çalışma grubunda çocuğu anne dışında bir kişi tarafından istismar mağduru olan, Kocaeli İlindeki Sosyal Hizmet birimlerine durumu bildirilen ve değerlendirmesi yapılan çocukların anneleri yer almaktadır. Araştırmaya katılan 80 anneye demografik bilgi formu, Anababalık Stilleri ve Boyutları Ölçeği Kısa Formu ve Travma Sonrası Gelişim Ölçeği yüz yüze bir şekilde uygulanmıştır. Elde edilen verilerle yapılan analizlerde demokratik ebeveyn tutumu ile travma sonrası gelişim arasında pozitif yönde ve istatistiksel olarak anlamlı düzeyde bir ilişki olduğu bulunmuştur. Demokratik ebeveyn tutumu, travma sonrası gelişimin alt boyutları olan başkalarıyla ilişkilerde değişiklik, hayat felsefesinde değişiklik ve kendini anlamadaki değişiklik ile de anlamlı bir ilişkiye sahiptir. Otoriter ve izin verici ebeveyn tutumları ile travma sonrası gelişim arasında anlamlı bir ilişki görülmemiştir. Çocukların uğradığı istismar sonrasında ebeveynlerdeki etkinin anlaşılması çocuğa ve aileye sağlanan destekle ilgili olması nedeniyle büyük önem taşımaktadır. Araştırmanın bulguları ilgili alanyazın temelinde tartışılarak sonuçlar, kısıtlılık ve yapılacak çalışmalara öneriler sunulmuştur.

Atıf: Aluç, N. ve Özdoğru, A. A. (2023, Mart 10-12). İstismar mağduru çocuğu olan annelerde ebeveynlik tutumu ve travma sonrası gelişim [Sözlü bildiri sunumu]. 5. Uluslararası Pozitif Psikoloji Kongresi, İstanbul, Türkiye. https://ppcongress.com/

GSOA Sekme

Sekme Oyunu

Asil Ali Özdoğru

Sekme Oyunu, çocuk ve ergenler tarafından Anadolu’nun farklı yörelerinde oynanan araçlı ve kurallı bir geleneksel çocuk oyunudur. Doğal oyuncaklardan çomak (tahta, sopa, değnek) kullanılarak oyunun adında yer alan sekme hareketinin yaptırıldığı oyun, gruplar hâlinde ve açık alanda oynanmaktadır.

Oyunun tarihiyle ilgili net bir bilgi tespit edilemese de Sekme Oyunu’nun doğal araçlarla oynanan basit ve kolay bir oyun olması eski bir oyun olduğunu göstermektedir. Oyun malzemesi ve oynanış biçimiyle benzer bir oyun olan Çelik Çomak Oyunu, Kaşgarlı Mahmut’un hazırladığı Dîvânu Lugâti’t-Türk adlı eserde bahsi geçen en az bin yıllık bir oyundur (Yıldırım, 2010). Sekme Oyunu’nun da benzer bir geçmiş ve gelişime sahip olabileceği düşünülebilir. ...

Atıf: Özdogru, A. A. (2023). Sekme oyunu. Geleneksel sporlar ve oyunlar ansiklopedisi. https://encyclopedia.worldethnosport.org/spor-detay/sekme-oyunu

GSOA Sapankaya

Sapankaya Oyunu

Asil Ali Özdoğru

Sapankaya Oyunu, Anadolu’nun çeşitli bölgelerinde çocuk ve ergenler tarafından oynanan araçlı ve kurallı bir geleneksel çocuk oyunudur. Oyun, el yapımı oyuncaklardan sapanın bir türü olan ve oyuna adını veren sapankaya kullanılarak gruplar hâlinde ve açık alanda oynanmaktadır.

Oyunun tarihine dair çok bir bilgi bulunmasa da oyun malzemesinin basit, geleneksel ve yaygın bir oyun aracı olması eski bir oyun olduğunun işaretidir. Farklı ad ve türleri olan sapan, savaş ve avcılıkta da kullanılan insanlık tarihi kadar eski bir oyuncaktır (Sarbay, 2022: 14). Türkiye’de 1990’lı yıllara kadar çocukların oyunlarında önemli bir yer tutan sapan, Dîvânu Lugâti’t-Türk ve Dede Korkut Hikâyelerinde yer almaktadır (Tokuz, 2011: 111). Kaşgarlı Mahmut’un hazırladığı Dîvânu Lugâti’t-Türk’te adı tawran ve tış olarak geçen sapan, Dede Korkut Hikâyelerinden “Salur Kazan’ın Evi Yağmalandığı Boyunu Beyan Eder” adlı öyküde Karaçuk Çoban’ın sapanını kullanması ve düşman askerlerini yenmesi şeklinde anlatılmaktadır. ...

Atıf: Özdogru, A. A. (2023). Sapankaya oyunu. Geleneksel sporlar ve oyunlar ansiklopedisi. https://encyclopedia.worldethnosport.org/spor-detay/sapankaya-oyunu

Scientific Data COVID-19

The Psychological Science Accelerator’s COVID-19 Rapid-Response Dataset

Erin M. Buchanan, Savannah C. Lewis, Bastien Paris, Patrick S. Forscher, Jeffrey M. Pavlacic, Julie E. Beshears, Shira Meir Drexler, Amélie Gourdon-Kanhukamwe, Peter R Mallik, Miguel Alejandro A. Silan, Jeremy K. Miller, Hans IJzerman, Hannah Moshontz, Jennifer L. Beaudry, Jordan W. Suchow, Christopher R. Chartier, Nicholas A. Coles, MohammadHasan Sharifian, Anna Louise Todsen, Carmel A. Levitan, Flávio Azevedo, Nicole Legate, Blake Heller, Alexander J. Rothman, Charles A. Dorison, Brian P. Gill, Ke Wang, Vaughan W. Rees, Nancy Gibbs, Amit Goldenberg, Thuy-vy Thi Nguyen, James J. Gross, Gwenaêl Kaminski, Claudia C. von Bastian, Mariola Paruzel-Czachura, Farnaz Mosannenzadeh, Soufian Azouaghe, Alexandre Bran, Susana Ruiz-Fernandez, Anabela Caetano Santos, Niv Reggev, Janis H. Zickfeld, Handan Akkas, Myrto Pantazi, Ivan Ropovik, Max Korbmacher, Patrícia Arriaga, Biljana Gjoneska, Lara Warmelink, Sara G. Alves, Gabriel Lins de Holanda Coelho, Stefan Stieger, Vidar Schei, Paul H. P. Hanel, Barnabas Szaszi, Maksim Fedotov, Jan Antfolk, Gabriela-Mariana Marcu, Jana Schrötter, Jonas R. Kunst, Sandra J. Geiger, Adeyemi Adetula, Halil Emre Kocalar, Julita Kielińska, Pavol Kačmár, Ahmed Bokkour, Oscar J. Galindo-Caballero, Ikhlas Djamai, Sara Johanna Pöntinen, Bamikole Emmanuel AGESIN, Teodor Jernsäther, Anum Urooj, Nikolay R. Rachev, Maria Koptjevskaja-Tamm, Murathan Kurfalı, Ilse L. Pit, Ranran Li, Sami Çoksan, Dmitrii Dubrov, Tamar Elise Paltrow, Gabriel Baník, Tatiana Korobova, Anna Studzinska, Xiaoming Jiang, John Jamir Benzon R. Aruta, Jáchym Vintr, Faith Chiu, Lada Kaliska, Jana B. Berkessel, Murat Tümer, Sara Morales-Izquierdo, Hu Chuan-Peng, Kevin Vezirian, Anna Dalla Rosa, Olga Bialobrzeska, Martin R. Vasilev, Julia Beitner, Ondřej Kácha, Barbara Žuro, Minja Westerlund, Mina Nedelcheva-Datsova, Andrej Findor, Dajana Krupić, Marta Kowal, Adrian Dahl Askelund, Razieh Pourafshari, Jasna Milošević Đorđević, Nadya-Daniela Schmidt, Ekaterina Baklanova, Anna Szala, Ilya Zakharov, Marek A. Vranka, Keiko Ihaya, Caterina Grano, Nicola Cellini, Michał Białek, Lisa Anton-Boicuk, Ilker Dalgar, Arca Adıgüzel, Jeroen P. H. Verharen, Princess Lovella G. Maturan, Angelos P. Kassianos, Raquel Oliveira, Martin Čadek, Vera Cubela Adoric, Asil Ali Özdoğru, Therese E. Sverdrup, Balazs Aczel, Danilo Zambrano, Afroja Ahmed, Christian K. Tamnes, Yuki Yamada, Leonhard Volz, Naoyuki Sunami, Lilian Suter, Luc Vieira, Agata Groyecka-Bernard, Julia Arhondis Kamburidis, Ulf-Dietrich Reips, Mikayel Harutyunyan, Gabriel Agboola Adetula, Tara Bulut Allred, Krystian Barzykowski, Benedict G Antazo, Andras N. Zsido, Dušana Dušan Šakan, Wilson Cyrus-Lai, Lina Pernilla Ahlgren, Matej Hruška, Diego Vega, Efisio Manunta, Aviv Mokady, Mariagrazia Capizzi, Marcel Martončik, Nicolas Say, Katarzyna Filip, Roosevelt Vilar, Karolina Staniaszek, Milica Vdovic, Matus Adamkovic, Niklas Johannes, Nandor Hajdu, Noga Cohen, Clara Overkott, Dino Krupić, Barbora Hubena, Gustav Nilsonne, Giovanna Mioni, Claudio Singh Solorzano, Tatsunori Ishii, Zhang Chen, Elizaveta Kushnir, Cemre Karaarslan, Rafael R. Ribeiro, Ahmed Khaoudi, Małgorzata Kossowska, Jozef Bavolar, Karlijn Hoyer, Marta Roczniewska, Alper Karababa, Maja Becker, Renan P. Monteiro, Yoshihiko Kunisato, Irem Metin-Orta, Sylwia Adamus, Luca Kozma, Gabriela Czarnek, Artur Domurat, Eva Štrukelj, Daniela Serrato Alvarez, Michal Parzuchowski, Sébastien Massoni, Johanna Czamanski-Cohen, Ekaterina Pronizius, Fany Muchembled, Kevin van Schie, Aslı Saçaklı, Evgeniya Hristova, Anna O. Kuzminska, Abdelilah Charyate, Gijsbert Bijlstra, Reza Afhami, Nadyanna M. Majeed, Erica D. Musser, Miroslav Sirota, Robert M. Ross, Siu Kit Yeung, Marietta Papadatou-Pastou, Francesco Foroni, Inês A. T. Almeida, Dmitry Grigoryev, David M. G. Lewis, Dawn L. Holford, Steve M. J. Janssen, Srinivasan Tatachari, Carlota Batres, Jonas K. Olofsson, Shimrit Daches, Anabel Belaus, Gerit Pfuhl, Nadia Sarai Corral-Frias, Daniela Sousa, Jan Philipp Röer, Peder Mortvedt Isager, Hendrik Godbersen, Radoslaw B. Walczak, Natalia Van Doren, Dongning Ren, Tripat Gill, Martin Voracek, Lisa M. DeBruine, Michele Anne, Sanja Batić Očovaj, Andrew G. Thomas, Alexios Arvanitis, Thomas Ostermann, Kelly Wolfe, Nwadiogo Chisom Arinze, Carsten Bundt, Claus Lamm, Robert J Calin-Jageman, William E. Davis, Maria Karekla, Saša Zorjan, Lisa M. Jaremka, Jim Uttley, Monika Hricova, Monica A Koehn, Natalia Kiselnikova, Hui Bai, Anthony J. Krafnick, Busra Bahar Balci, Tonia Ballantyne, Samuel Lins, Zahir Vally, Celia Esteban-Serna, Kathleen Schmidt, Paulo Manuel L. Macapagal, Paulina Szwed, Przemysław Marcin Zdybek, David Moreau, W. Matthew Collins, Jennifer A. Joy-Gaba, Iris Vilares, Ulrich S. Tran, Jordane Boudesseul, Nihan Albayrak-Aydemir, Barnaby James Wyld Dixson, Jennifer T Perillo, Ana Ferreira, Erin C. Westgate, Christopher L. Aberson, Azuka Ikechukwu Arinze, Bastian Jaeger, Muhammad Mussaffa Butt, Jaime R. Silva, Daniel Shafik Storage, Allison P Janak, William Jiménez-Leal, Jose A. Soto, Agnieszka Sorokowska, Randy McCarthy, Alexa M Tullett, Martha Frias-Armenta, Matheus Fernando Felix Ribeiro, Andree Hartanto, Paul A. G. Forbes, Megan L. Willis, María del Carmen Tejada R, Adriana Julieth Olaya Torres, Ian D Stephen, David C. Vaidis, Anabel de la Rosa-Gómez, Karen Yu, Clare A. M. Sutherland, Mathi Manavalan, Behzad Behzadnia, Jan Urban, Ernest Baskin, Joseph P. McFall, Chisom Esther Ogbonnaya, Cynthia H. Y. Fu, Rima-Maria Rahal, Izuchukwu L. G. Ndukaihe, Thomas J. Hostler, Heather Barry Kappes, Piotr Sorokowski, Meetu Khosla, Ljiljana B. Lazarevic, Luis Eudave, Johannes K. Vilsmeier, Elkin O. Luis, Rafał Muda, Elena Agadullina, Rodrigo A. Cárcamo, Crystal Reeck, Gulnaz Anjum, Mónica Camila Toro Venegas, Michal Misiak, Richard M. Ryan, Nora L. Nock, Giovanni A. Travaglino, Michael C. Mensink, Gilad Feldman, Aaron L. Wichman, Weilun Chou, Ignazio Ziano, Martin Seehuus, William J. Chopik, Franki Y. H. Kung, Joelle Carpentier, Leigh Ann Vaughn, Hongfei Du, Qinyu Xiao, Tiago J. S. Lima, Chris Noone, Sandersan Onie, Frederick Verbruggen, Theda Radtke, and Maximilian A. Primbs

In response to the COVID-19 pandemic, the Psychological Science Accelerator coordinated three large-scale psychological studies to examine the effects of loss-gain framing, cognitive reappraisals, and autonomy framing manipulations on behavioral intentions and affective measures. The data collected (April to October 2020) included specific measures for each experimental study, a general questionnaire examining health prevention behaviors and COVID-19 experience, geographical and cultural context characterization, and demographic information for each participant. Each participant started the study with the same general questions and then was randomized to complete either one longer experiment or two shorter experiments. Data were provided by 73,223 participants with varying completion rates. Participants completed the survey from 111 geopolitical regions in 44 unique languages/dialects. The anonymized dataset described here is provided in both raw and processed formats to facilitate re-use and further analyses. The dataset offers secondary analytic opportunities to explore coping, framing, and self-determination across a diverse, global sample obtained at the onset of the COVID-19 pandemic, which can be merged with other time-sampled or geographic data.

Citation: Buchanan, E. M., Lewis, S. C., Paris, B., Forscher, P. S., Pavlacic, J. M., Beshears, J. E., Drexler, S. M., Gourdon-Kanhukamwe, A., Mallik, P. R., Silan, M. A. A., Miller, J. K., IJzerman, H., Moshontz, H., Beaudry, J. L., Suchow, J. W., Chartier, C. R., Coles, N. A., Sharifian, M., Todsen, A. L., . . . Primbs, M. A. (2023). The Psychological Science Accelerator’s COVID-19 rapid-response dataset. Scientific Data, 10, 87. https://doi.org/10.1038/s41597-022-01811-7

JAD Grief

Measurement and Assessment of Grief in a Large International Sample

C. Killikelly, A. Kagialis, S. Henneman, H. Coronado, D. Demanarig, H. Farahani, A. A. Özdoğru, B. Yalçın, A. Yockey, C. L. Gosnell, F. Jia, M. Maisel, E. Stelzer, D. Wilson, J. Anderson, K. Charles, J. P. Cummings, C. Faas, B. Knapp, B. Koneczny, C. Koch, L. M. Bauer, C. Cuccolo, J. E. Edlund, G. Heermans, S. McGillivray, C. Shane-Simpson, A. Staples, Z. Zheng, M. Zlokovich, and M. S. Irgens

Background: In 2022, the International Classification of Diseases (ICD-11) and an update of the Diagnostic Statistical Manual of Mental Disorders (DSM 5 TR) were released for implementation worldwide and now include the new Prolonged Grief Disorder (PGD). The newest definition of PGD is based on robust clinical research from the Global North yet until now has not been tested for global applicability. Methods: The current study assesses the new PGD ICD-11 criteria in a large international sample of 1393 bereaved adults. The majority of the sample was included in the USΑ. Additionally, we conduct a sub-sample analysis to evaluate the psychometric properties, probable caseness of PGD, and differences in network structure across three regions of residency (USA, Greece-Cyprus, Turkey-Iran). Results: The psychometric validity and reliability of the 33-item International Prolonged Grief Disorder Scale (IPGDS) were confirmed across the whole sample and for each regional group. Using the strict diagnostic algorithm, the probable caseness for PGD for the whole sample was 3.6 %. Probable caseness was highest for the Greece-Cyprus group (6.9 %) followed by Turkey-Iran (3.2 %) and the USA (2.8 %). Finally, the network structure of the IPGDS standard items and cultural supplement items (total of 33 items) confirmed the strong connection between central items of PGD, and revealed unique network connections within the regional groups. Limitations: Future research is encouraged to include larger sample sizes and a more systematic assessment of culture. Conclusion: Overall, our findings confirm the global applicability of the new ICD-11 PGD disorder definition as evaluated through the newly developed IPGDS. This scale includes culturally sensitive grief symptoms that may improve clinical precision and decision-making.

Keywords: Prolonged grief disorder, Grief, ICD-11, Cross-cultural research, Bereavement

Citation: Killikelly, C., Kagialis, A., Henneman, S., Coronado, H., Demanarig, D., Farahani, H., Özdoğru, A. A., Yalçın, B., Yockey, A., Gosnell, C. L., Jia, F., Maisel, M., Stelzer, E., Wilson, D., Anderson, J., Charles, K., Cummings, J. P., Faas, C., Knapp, B., . . . Irgens, M. S. (2023). Measurement and assessment of grief in a large international sample. Journal of Affective Disorders, 327, 306-314. https://doi.org/10.1016/j.jad.2023.01.095

Media: Üsküdar University's signature on the ‘International Prolonged Grief Disorder Scale’. (2023, July 22). Üsküdar News Agency. https://uskudar.edu.tr/en/icerik/41194/uskudar-universitys-signature-on-the-international-prolonged-grief-disorder-scale

Media: ‘Uluslararası Uzamış Yas Bozukluğu Ölçeği’ çalışmasında Üsküdar Üniversitesi imzası. (2023, Temmuz 22). Üsküdar Haber Ajansı. https://uskudar.edu.tr/tr/icerik/41184/uluslararasi-uzamis-yas-bozuklugu-olcegi-calismasinda-uskudar-universitesi-imzasi

FYI 2023

The knowledge of anything, since all things have causes, is not acquired or complete unless it is known by its causes. … Now it is established in the sciences that no knowledge is acquired save through the study of its causes and beginnings, if it has had causes and beginnings; nor completed except by knowledge of its accidents and accompanying essentials.

Ibn Sina (Avicenna) (1020) Canon of Medicine

Let great authors have their due, as time, which is the author of authors, be not deprived of his due, which is, further and further to discover truth.

Francis Bacon (1605) The Advancement of Learning

A 2-month-old juvenile sea star © 2023 Dr. Laurent Formery