Etkileşim Okul Dışı Zaman

Lise Öğrencilerinin Okul Dışı Zaman Kullanımları: Değişken ve Birey Merkezli Bir Yaklaşım

Asil Ali Özdoğru

Çocuk ve ergenlerin gelişiminde okul ve aileye ek olarak okul dışı zaman bağlamı önemli fırsatlar sunabilmektedir. Öğrencilerin okul dışı zaman kullanımının daha iyi incelenebilmesi için aktivite çeşitliliği, yoğunluğu ve profillerinin araştırılması gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı, lise öğrencileri arasındaki farklı zaman kullanım profillerini değişken merkezli tanımlayıcı istatistiklerin yanı sıra birey merkezli kümeleme analizi yoluyla ortaya çıkarmaktır. Çalışmaya İstanbul’daki bir devlet lisesinin ikinci ve üçüncü sınıflarında öğrenim gören 93 kız ve 87 erkek, toplam 180 öğrenci katılmıştır. Öğrencilere, araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu ile zaman kullanım anketi uygulanmıştır. Ortalama zaman kullanım değerlerine göre haftalık toplam zaman içerisinde en yüksek ortalamaya sahip ilk üç aktivite sırasıyla (1) internet veya sosyal medya kullanmak, (2) ders çalışmak ve (3) televizyon izlemek şeklinde gözlenmiştir. Öğrencilerin aktivitelere ayırdıkları zaman, haftanın günü, cinsiyet, sınıf, akademik başarı ve aile gelir durumu ile ilişkilidir. Öğrencilerin zaman kullanımlarına göre üç farklı profil ortaya çıkmıştır ve bu profiller cinsiyet, sınıf ve akademik başarı açısından farklılaşmaktadır. Sonuçlar öğrencilerin gelişiminde önemli bir yer tutan okul dışı zaman bağlamının daha yakından ve derinlikli incelenmesinin ve değerlendirilmesinin gerekliliğine işaret etmektedir.

Anahtar Kelimeler: Lise öğrencileri, okul dışı zaman, serbest zaman, kümeleme analizi

Atıf: Özdoğru, A. A. (2021). Lise öğrencilerinin okul dışı zaman kullanımları: Değişken ve birey merkezli bir yaklaşım. Etkileşim, 7, 12-30. https://doi.org/10.32739/etkilesim.2021.7.116

Out-of-School Time Uses of High School Students: A Variable- and Person-Centered Approach

Asil Ali Özdoğru

In addition to school and family, out-of-school time context can provide important opportunities in the development of children and adolescents. In order to examine the students’ use of out-of-school time better, activity diversity, intensity, and profiles should be studied. The aim of this study is to identify different time use profiles among high school students through person-centered cluster analysis as well as variable-centered descriptive statistics. A total of 180 students, 93 female and 87 male, from the tenth and eleventh grades of a public high school in İstanbul participated in the study. A personal information form and a time use questionnaire prepared by the researcher were administered to the students. According to average time use, the first three activities with the highest values in weekly total time were (1) using internet or social media, (2) studying, and (3) watching television. The time that students devote to the activities was related to the day of the week, gender, grade level, academic achievement, and family income. Three different profiles emerged as a result of time use of the students and these profiles differed in terms of gender, grade level, and academic achievement. The results indicate the need for a closer and in-depth examination and evaluation of the out-of-school time context, which plays an important role in the development of students.

Keywords: high school students, out-of-school time, free time, cluster analysis

Citation: Özdoğru, A. A. (2021). Out-of-school time uses of high school students: A variable- and person-centered approach [Abstract]. Etkileşim, 7, 12-30. https://doi.org/10.32739/etkilesim.2021.7.116

JESP Cross-Cultural Tears

Tears Evoke the Intention to Offer Social Support: A Systematic Investigation of the Interpersonal Effects of Emotional Crying Across 41 Countries

Janis H. Zickfeld, Niels van de Ven, Olivia Pich, Thomas W. Schubert, Jana B. Berkessel, José J. Pizarro, Braj Bhushan, Nino Jose Mateo, Sergio Barbosa, Leah Sharman, Gyöngyi Kökönyei, Elke Schrover, Igor Kardum, John Jamir Benzon Aruta, Ljiljana B. Lazarevic, María Josefina Escobar, Marie Stadel, Patrícia Arriaga, Arta Dodaj, Rebecca Shankland, Nadyanna M. Majeed, Yansong Li, Eleimonitria Lekkou, Andree Hartanto, Asil A. Özdoğru, Leigh Ann Vaughn, Maria del Carmen Espinoza, Amparo Caballero, Anouk Kolen, Julie Karsten, Harry Manley, Nao Maeura, Mustafa Eşkisu, Yaniv Shani, Phakkanun Chittham, Diogo Ferreira, Jozef Bavolar, Irina Konova, Wataru Sato, Coby Morvinski, Pilar Carrera, Sergio Villar, Agustin Ibanez, Shlomo Hareli, Adolfo M. Garcia, Inbal Kremer, Friedrich M. Götz, Andreas Schwerdtfeger, Catalina Estrada-Mejia, Masataka Nakayama, Wee Qin Ng, Kristina Sesar, Charles T. Orjiakor, Kitty Dumont, Tara Bulut Allred, Asmir Gračanin, Peter J. Rentfrow, Victoria Schönefeld, Zahir Vally, Krystian Barzykowski, Henna-Riikka Peltola, Anna Tcherkassof, Shamsul Haque, Magdalena Śmieja, Terri Tan Su-May, Hans IJzerman, Argiro Vatakis, Chew Wei Ong, Eunsoo Choi, Sebastian L. Schorch, Darío Páez, Sadia Malik, Pavol Kačmár, Magdalena Bobowik, Paul Jose, Jonna K. Vuoskoski, Nekane Basabe, Uğur Doğan, Tobias Ebert, Yukiko Uchida, Michelle Xue Zheng, Philip Mefoh, René Šebeňa, Franziska A. Stanke, Christine Joy Ballada, Agata Blaut, Yang Wu, Judith K. Daniels, Natália Kocsel, Elif Gizem Demirag Burak, Nina F. Balt, Eric Vanman, Suzanne L. K. Stewart, Bruno Verschuere, Pilleriin Sikka, Jordane Boudesseul, Diogo Martins, Ravit Nussinson, Kenichi Ito, Sari Mentser, Tuğba Seda Çolak, Gonzalo Martinez-Zelaya, and Ad Vingerhoets

Tearful crying is a ubiquitous and likely uniquely human phenomenon. Scholars have argued that emotional tears serve an attachment function: Tears are thought to act as a social glue by evoking social support intentions. Initial experimental studies supported this proposition across several methodologies, but these were conducted almost exclusively on participants from North America and Europe, resulting in limited generalizability. This project examined the tears-social support intentions effect and possible mediating and moderating variables in a fully pre-registered study across 7007 participants (24,886 ratings) and 41 countries spanning all populated continents. Participants were presented with four pictures out of 100 possible targets with or without digitally-added tears. We confirmed the main prediction that seeing a tearful individual elicits the intention to support, d = 0.49 [0.43, 0.55]. Our data suggest that this effect could be mediated by perceiving the crying target as warmer and more helpless, feeling more connected, as well as feeling more empathic concern for the crier, but not by an increase in personal distress of the observer. The effect was moderated by the situational valence, identifying the target as part of one's group, and trait empathic concern. A neutral situation, high trait empathic concern, and low identification increased the effect. We observed high heterogeneity across countries that was, via split-half validation, best explained by country-level GDP per capita and subjective well-being with stronger effects for higher-scoring countries. These findings suggest that tears can function as social glue, providing one possible explanation why emotional crying persists into adulthood.

Citation: Zickfeld, J. H., van de Ven, N., Pich, O., Schubert, T. W., Berkessel, J. B., Pizarro, J. J., Bhushan, B., Mateo, N. J., Barbosa, S., Sharman, L., Kökönyei, G., Schrover, E., Kardum, I., Aruta, J. J. B., Lazarevic, L. B., Escobar, M. J., Stadel, M., Arriaga, P., Dodaj, A., . . . Vingerhoets, A. (2021). Tears evoke the intention to offer social support: A systematic investigation of the interpersonal effects of emotional crying across 41 countries. Journal of Experimental Social Psychology, 95, 104137. https://doi.org/10.1016/j.jesp.2021.104137